İçimizdeki çocuk kendini gerçekleştirme çabası içerisinde. Ve bu süreçte rollere bürünme ihtiyacı hisseder. Toplumsal hayata çıkma çabası içerisindedir. Fakat toplumsal hayata çıkabilmesi için kendisine bir rol tevdi edilmesi gerekiyor.
Hayatı bir film platosu gibi düşünecek olursak oradan bir rol kapmak zorunda ama baş roller dolu. İyi adam rolleri dolu. Figüran rolleri var, düşük profilli roller var, kötü adam rolleri var.
Mesela sanatçılar rol ayırmaz. İyi adam rolü de oynar, kötü adam rolü de oynar, çok önemli roller de oynar, çok önemli görünmeyen rolleri de oynar yeri geldiğinde. Hiç yoktan iyidir der.
Bu şekilde düşündüğümüzde içimizdeki çocuk da hayata bir şekilde katılmak istiyor. Eğer kendine uygun güzel bir rol bulamazsa negtif bir rol ile gelebiliyor.
Bu ergenlerde çok belirgin. Ergene o hayata artık bağımsız, anne ve babasının gözetiminin dışında katılmanın eşiğine gelmiş olan ergen kendisine eğer güzel bir rol bulamaz ise yanlış bir rol ile de katılabiliyor.
Bir çetenin üyesi olabiliyor. Çünkü duygusal ihtiyaçları var. Fakat bu ihtiyaçlarını karşılayacak bir rol bulamaz ise negatif bir rolü kabul edebiliyor.
Dolayısıyla gençler, ergenler söz konusu olduğu zaman dikkat etmemiz gerekiyor ki, bu sadece ergenler için geçerli olan bir olgu değildir.
Biz yetişkinler içinde geçerlidir( Yeni bir ortama girdiğimiz zaman, koşullarımız değiştiği zaman, taşındığımı zaman, iş değişikliği yaptığımız zaman v.s.) çünkü bizim içimizde de bir çocuk var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder