Mevla cihat eden gazilere ganimetin 5/4 ünü vaat etmiştir. Evet onlar fisebilillah yapıyorlar bunu fakat onların da içlerinde bir çocuk var. Onların da bir fıtratı var ve fıtraten insan mala düşkündür. Bu insanın fıtratında var. Ve Mevla onların bu gerçeğini gözeterek onların daha bir aşkla, daha bir şevkle bütün benlikleriyle kılıç sallayabilmeleri, cihat ın gereklerini yerine getirebilmeleri, sebat edebilmeleri için ganimetin 5/4 ünü vermiştir.
Mevla bile kulunu motive etme sürecinde onun gerçeklerini göz önünde bulunduruyor iken -ki böyle bir vaat de bile bulunmayabilirdi- “benim uğruma hiçbir karşılık gözetmeden şavaşacaksınız” denebilirdi. Nitekim bizden önceki ümmetlere ganimet helal değildi. Onlar elde ettikleri ganimetleri, altınları, gümüşleri bir araya getirip yakıyorlardı. Fakat Muhammet ümmetine Allah ın bir lütfu olarak bu helal bırakıldı. Bu bizim üzerimizdeki yükün, o cihat konusundaki yükün ne kadar ağır olduğuna da bir işaret aslında.
Bu bir kelami prensiptir de aslında. Bu rabbani bir metot dur. Dolayısıyla kendi gerçeğimizi dikkate almak ve ihtiyaçlarımızı o yapmış olduğumuz planda öngörmek, gözetmek durumundayız.
O etkinlikle fıtratımızın gündemini birleştirebilirsek o zaman motivasyonumuz müthiş derecede güçleniyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder