Eğer değişmek için karar almışsak içimizdeki çocuğa da bu kararı anlatmak durumundayız. Onunla bu kararı paylaşmak, içselleştirmek durumundayız ki bu karar davranışa dönüşebilsin. Aksi takdirde o sadece bir niyet, niyetin ötesinde bir düşünce olmaktan öte bir işe yaramıyor.
Her şeyden önce içimizdeki çocuğu tanımamız gerekiyor. Verdiğimiz kararların o çocuğun gerçeğiyle uyumlu olması gerekiyor. O çocuğun gerçeğiyle uyumlu olmayan kararlar uygulanabilir kararlar değildir.
Öncelikli olarak içimizdeki çocuğu diğer bir deyişle fıtratı dikkate almak durumundayız. İçimizdeki çocuk fıtratı temsil ediyor. Bizim kararlarımız fıtratla uyumlu olmak durumundadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder