İçinde bulunduğumuz etkinlikle fıtratımızın gündemini birleştirebilirsek o zaman motivasyonumuz müthiş derecede güçleniyor.
Diyelimki içimizdeki çocuk takdir edilmek istiyor. O zaman işimizi biraz takdir edilebilecek, teşekkür alabileceğimiz hale getiriyoruz. Bir bakıyoruz ki içimizdeki çocuk onu çok sevmiş, ona motive olmuş. O işi yaparken yataktan aşkla, şevkle kalkıyoruz.
Diyelim ki içimizdeki çocuk korkuyor, biraz güvensiz. O zaman işimizi o çocuğun korkularını dikkate alarak daha güvenli hale getiriyoruz, daha güvenli bir sahaya çekiyoruz. İnsanların gözü önünde yapılan bir etkinlik olmaktan çekip daha bir tenhada, kendi başımıza, sevdiğimiz insanlarla yaptığımız bir etkinlik haline getiriyoruz. Bakıyoruz çocuk kendini orada çok rahat, güvende hissettiği için daha bir aşkla, şevkle yapıyoruz. Severek yapıyoruz o işi.
Ufak tefek bazı ayarlamalarla içimizdeki çocuğu motive ediyoruz. Onun da bazı ikincil kazanımlar elde etmesini sağlıyoruz. Bu şekilde verimliğimiz artıyor, performansımız artıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder